De Openbaring van Arsène Goedertier

De Openbaring van Arsène Goedertier

donderdag 25 september 2014

Apocalyptische verwachtingen tijdens het Fin de Siècle


In het Bijbelboek Openbaring wordt de profetie van Johannes beschreven, die het Einde der Tijden voorspelt. De Antichrist wordt geketend en in de afgrond gegooid, waarna een Duizendjarig Vrederijk aanbreekt, en de heiligen opstaan uit de dood en samen met Christus regeren over de aarde. De vrede is echter niet compleet; onder de stimulerende aanwezigheid van Satan is nog zonde. Maar de Messias heerst met ijzeren staf en spreekt recht over de nog steeds sterfelijke wezens. Op het einde van het Duizendjarig Vrederijk wordt Satan uit zijn gevangenschap losgelaten, waarna hij de mensen verleidt om zich tegen het koningsschap van Jezus Christus te verzetten. Een deel van de mensheid zal hem in deze Eindtijd volgen. De periode wordt gekenmerkt door geloofsafval, rampen en oorlogen. Er zal een strijd tussen de volkeren uitbreken die culmineert in de laatste grote krachtmeting op de vlakte van Armageddon. Jezus zal als de Messias bij zijn tweede komst op deze wereld de opstand neerslaan en definitief met Satan afrekenen. Hierna volgt het Laatste Oordeel, waarbij over de nog levenden en de verrezen doden door God recht zal worden gesproken. Vervolgens zal er een nieuwe hemel en een nieuwe aarde komen. Op deze nieuwe aarde zal het Nieuwe Jeruzalem vanuit de hemel neerdalen… en er zullen geen zonde, ziekte en dood meer  zijn.



De industriële revolutie op het einde van de achttiende en het begin van de negentiende eeuw bracht een enorme vooruitgang teweeg. Op het einde van deze ‘Eeuw van Vooruitgang’ brak er tussen 1890 en 1914 een periode aan in de West-Europese cultuur, die bekend staat als het Fin de Siècle. De industrialisatie veroorzaakte een hoge druk op mens en milieu. Milieuvervuiling en de gevolgen hiervan voor de gezondheid riepen heel wat vragen op. Tijdens het Fin de Siècle neigde men naar een zwartgallige visie op de wereld en het bestaan. Er was angst voor wat komen zou, men was gefascineerd door verval en dood. ‘De term ontsproot aan een gevoel van decadentie en weemoed; aan het vage voorvoelen van het einde van een wereld.’ De wetenschap en pseudowetenschap lieten de religieuze context achterwege, en zochten naar manieren waarop de wereld kon eindigen. De populairste hypothesen waren dat de wereld in een verre of nabije toekomst zou vergaan door afkoeling, verbranding, overstroming of door een komeet.

De apocalyptische verwachtingen in het begin van de 20ste eeuw werden nog versterkt door:

De mysterieuze ontploffing in Toengoeska (1908);

De aardbevingen en daaropvolgende tsunami in Messina (70.000 doden) (1908);

De komst van de komeet van Halley (1909 – 1910);

Het vergaan van de ‘onzinkbare’ Titanic (1912).

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Podcast Mysterieus België

Podcast Ware Misdaad