De Openbaring van Arsène Goedertier

De Openbaring van Arsène Goedertier

dinsdag 7 april 2015

La Dernière Heure


Goedertier was nog steeds op zoek naar signalen, zoals in het Antwerps stadsplan. Dat de advertenties van D.U.A. moesten verschijnen in La Dernière Heure is hier mogelijk ook een illustratie van. ‘Het laatste uur’ kan best een verwijzing zijn naar de Eindtijd. In deze blog werd reeds uitgelegd hoe de eindtijd als een rode draad door het project van Arsène liep.

Tijdens de jaren twintig en dertig van vorige eeuw gaf de krant trouwens een speciale reeks postkaarten uit. De foto’s en pentekeningen hadden onder meer de volgende titels: Bruxelles: Le Pont de Laeken, en 1793; Bruxelles: Sortie de la Porte de Laeken en 1670; Le Pont de Laeken 1800 – 1933; Bruxelles, La gare du Nord; La Maison du Roi 1830-1930; Le palais Royal de Laeken.

Op alle prentkaarten werd reclame gemaakt om te adverteren via ‘les Petites Annonces’ van La Dernière Heure. Zo ook op deze van La gare du Nord:  

‘Faites un essai d’économie! 
Utilisez les Petites Annonces de “La Dernière Heure”. 
Elles vous procureront toujours CE QUE VOUS CHERCHEZ.

Postkaart La Dernière Heure

Of: 

Gebruik de advertenties van “La Dernière Heure”. 
Ze bezorgen je altijd WAT JE KRIJGEN WILT.’

Iemand die gelooft in het religieus determinisme kan deze advertentie beschouwen als een persoonlijke boodschap van God.

zondag 1 maart 2015

Analyse van het gebruik van de potloodpunten


Na een eerste studie van het stadsplan in 2002, stond het belang van deze ontdekking voor mij meteen vast. Terwijl Goedertier met zijn code op een indirecte wijze naar de Belgische vorsten verwees, legde hij dezelfde link met zijn potlood, op een subtiele en tegelijk meer directe manier. Vooral de wijze waarop hij dit deed, is van belang voor het verdere onderzoek. Het lijkt erop dat bij de uitvoering van zijn plan alle dingen uit twee moesten bestaan. Het is alsof deze dualiteit de rechtvaardiging vormt van heel zijn onderneming. Dit was al tot uiting gekomen bij de afpersing.

In de loop van 2012, nadat ik ontdekte welke rol zijn onderzoek naar de moordenaar van Joanna in dit alles kon hebben, slaagde ik erin mijn bevindingen nog beter te plaatsen in de context die Arsène Goedertier geschapen had. Via hemelse boodschappen werd hij in kennis gesteld van het Konings Geheim der Geheimen, waarna hij moest wachten op signalen die hem in het kader van het Laatste Oordeel zouden vertellen welke grootse opdracht hij nog te vervullen had. Na het Kerstmisdrama in Wetteren en de mysterieuze verdwijning van Robert Kreglinger ontwikkelde hij een lijnenspel, dat ‘een bovenaardse kruising’ opleverde voor de koninklijke crypte. De openbaring van de koninklijke begraafplaats was een feit, maar dit betekende nog niet dat hij wist wat hem nu te doen stond. Naarstig ging hij op zoek naar tekenen die hem konden vertellen waarom dit koninklijk graf aan hem gereveleerd werd. Het is binnen deze context dat zijn potloodpuntjes in het Antwerps stadsplan bekeken moeten worden.

Door zijn strikt geloof in het religieus determinisme was Goedertier ervan overtuigd dat de Allerhoogste macht had over de vrije wil van de mens, zodat Hij geheime boodschappen kon achterlaten die alleen de uitverkorenen konden begrijpen.



God zorgde er via de drukker van het stadsplan voor dat de zinsnede ‘deux grands panneaux portant’ (twee panelen uit het Lam Gods, de grisaille met het Lam en De Rechtvaardige Rechters, vertegenwoordigden in de leefwereld van Goedertier koning Albert) verbonden werd met koning Albert. Door het plaatsen van puntjes zocht Goedertier niet alleen naar de invulling van zijn taak, maar ook naar de rechtvaardiging ervan. Dat het Antwerpse stadsplan voor hem een bijzondere waarde had, bewijst het feit dat dit boekje gevonden werd naast de afpersingsbrieven in zijn bureau. Van Ginderachter schreef in zijn verslag: ‘Ci-joint un plan d’Anvers, trouvé dans le bureau de X…’

In het geval van een arrestatie zouden de speurders helemaal geen oog hebben  voor de tientallen puntjes in het boekje, en zelfs  niet  voor de dikke potloodbol die schijnbaar achteloos in een tekst was getekend. Toch vormde deze bol een directe link naar de bergplaats. Dit moet de fantast Goedertier een enorme kick gegeven hebben. Het versterkte zijn superioriteitsgevoel ten opzichte van de gerechtelijke diensten en het riep helemaal de sfeer op van een Arsène Lupin in zijn beste dagen. Het stadsplan kan voor Goedertier ook de functie van een soort talisman gehad hebben. Zijn optreden in Antwerpen vertegenwoordigde de kwetsbaarste schakel van zijn onderneming, maar in dit boekje bevestigde de Allerhoogste de rechtvaardiging van zijn opzet. En het zou hem beschermen tegen ontmaskering. 

zondag 22 februari 2015

Monument aux heros de la guerre 1914-18


Bij het bestuderen van alle potloodpuntjes in het Antwerps stadsplan komt er geleidelijk aan een welbepaald patroon naar voor. Het wordt duidelijk dat Goedertier de personen heeft opgezocht, die ooit over onze streken regeerden, Albert I incluis. Verder werden de Markgravelei, het Antwerps Justitiepaleis, postkantoren, het Centraal Station, het Vlaams Hoofd, Van Eyck en de Heilige Geest aangeduid.

Bij de pagina’s 33 en 34 bleef het niet bij kleine puntjes. Hier vinden we een getekend bolletje van ongeveer 2 mm doorsnede. Op pagina 34 bevindt het bolletje zich ongeveer in het midden van de tekst en heeft het een donkere kleur. Op pagina 33 is het doorgedrukt en in de loop der jaren vergeeld. De dikke potloodbol werd aangebracht, tussen de woorden ‘deux grands panneaux portant’. Deze woorden staan in een tekst met als titel Monument aux morts des 7e, 17e, 27e de ligne et 7e de fortresse (…) Nachtengalenpark.

Potloodbol p.34 (foto I. Lasters ism Ch. Noppe)

Detail potloodbol p.34: onbelicht

Detail potloodbol p.34: belicht

Het oorlogsmonument waarvan sprake, bevindt zich in het Nachtegalenpark. Aan dit park stopte in die tijd de elektrische tramlijn nr. 5, die Goedertier ook aanstipte op pagina 42. Alle stopplaatsen van deze tram hebben rechtstreeks of onrechtstreeks met de code te maken: 

Groenplaats, Justitiepaleis, Koning Albertpark, Nachtegalenpark en Wilrijk.

Het monument uit 1930 bestaat uit een hoge pilaar, met bovenaan ‘Victoria’ die de overwinning uitbeeldt. Het bouwsel is symmetrisch opgevat. Aan de onderkant van de pilaar bevinden zich langs weerszijden twee forse panelen. Op het linkerpaneel is Leopold I te zien, die net na de Onafhankelijkheid de Belgische driekleur naar Antwerpen bracht. Op de achterkant van dit paneel staat een oorlogsscène uit 1914. Het rechterpaneel toont Albert I, die in 1914 in Veurne de Belgische vlag decoreerde. Op de achterkant wordt de Blijde Terugkomst van 1918 weergegeven, in Antwerpen: een gehelmde ruiter leidt triomfantelijk de Belgische troepen te midden van het juichende volk de stad in.
De boodschap die het monument uitdraagt, is duidelijk. België is een soeverein land dat onder leiding staat van zijn koning, die zich ten dienste heeft gesteld van het Belgische volk. België heeft één koning, één vlag en één volk. Het thema gelijkt sterk op dat van de ‘Gerechtigde Regeerder’.

Op pagina 33 drukte de dikke potloodbol door in een tekst met de titel:

 Monument aux heros de la guerre 1914-18 Frankrijklei

De bol staat hier achter de volgende tekst:‘A droite, on voit deux soldats luttant autour du drapeau, qu’ils tiennent avec fermeté.’ (Rechts ziet men twee vechtende soldaten rond de vlag die ze verbeten vasthouden.’) Met daaronder: ‘… l'apothéose du droit triomphant, le Roi-Soldat, la personnification de toute la nation belge.’ (‘…de apotheose van het triomferend recht, de Koning- Soldaat, de verpersoonlijking van de Belgische natie.’)

Detail potloodbol p.33: onbelicht

Detail potloodbol p.33: belicht

Het monument, dat sinds 1930 op de Frankrijklei stond, werd later verplaatst naar het stadspark, en op de hoek van de Rubenslei en de Van Eycklei gezet. 

Standbeeld Albert I op de Frankrijklei anno 1930

Albert I neemt hier een prominente plaats in, als een reusachtige Koning-Ridder die gezeten op zijn paard het slagveld overschouwt. Twee strijdende soldaten houden tussen hun gesneuvelde makkers de Belgische vlag vastberaden recht, waarbij ze een heroïsche blik op hun vorst richten. Het vorstelijk paard houdt een voorbeen en een achterbeen omhoog, zoals het eerste paard op het schilderij van De Rechtvaardige Rechters.

Goedertier tekende achter de zinsnede ‘twee grote panelen’ een dikke potloodbol – twee panelen die ontegensprekelijk het thema van de Gerechte Regeerders uitbeelden. De dikke bol drukt door in de zinsnede ‘twee soldaten al vechtend rondom de vlag die ze met standvastigheid behouden.’ Deze twee soldaten kijken omhoog naar een immens beeld van Albert I, de Koning-Ridder… 

zaterdag 14 februari 2015

De potloodpuntjes in het Antwerps stadsplan


Mortier en Kerckhaert schreven in De Rechtvaardige Rechters gestolen dat Goedertier nog andere sporen achterliet: ‘In de alfabetische lijst van de straatnamen staan heel lichtjes met de punt van een potlood drie straten gemerktekend nl. de Mutsaertstraat, de Pollepelstraat en de Markgravelei.’ Goedertier plaatste een potloodpuntje voor de Markgravelei en liet daar ook het losgeld afleveren; het puntje was daar dus niet lukraak gezet.

Detail potloodpunt Antwerps stadsplan (foto genomen door I. Lasters ism Chris Noppe)
Op het eerste gezicht stonden er in de stratenindex op de pagina’s 59-60 drie potloodpuntjes. Maar bij nader inzien bleek het niet over drie aparte puntjes te gaan: het puntje aan de Markgravelei zette hij voor de straatnaam en dat van de Mutsaertstraat erachter. (Volgens de index loopt de Mutsaertstraat van Klapdorp tot aan de Blindenstraat.) Toen het me duidelijk werd dat de twee puntjes op hetzelfde blad stonden, maar op een verschillende bladzijde, realiseerde ik me dat het hier niet om twee puntjes ging, maar om een en hetzelfde punt. 


Detail doordruk potloodpunt Antwerps stadsplan (foto genomen door I. Lasters ism Chris Noppe)

Dit was goed te merken, toen ik het blad tegen het licht hield. 

Detail potloodpunt: belicht (foto genomen door I. Lasters ism Chris Noppe)

Goedertier had met een vet potlood voor de Markgravelei een puntje gezet, dat doordrukte naar de Mutsaertstraat.



Doorgedrukt potloodpunt: belicht (foto genomen door I. Lasters ism Chris Noppe)

Tot mijn verbazing bleek het eerste beschrijvende deel van het boekje vol te staan met potloodpuntjes en -streepjes. En bijna al deze markeringen drukten door naar de volgende bladzijde.

Waarschijnlijk maakte Goedertier gebruik van een analinepotlood. Tijdens de Eerste Wereldoorlog waren deze zeer in trek vanwege hun speciale eigenschappen. Je kon ermee op een nat blad papier schrijven, en schreef je met een nat analinepotlood, dan werd de tekst daarna ook onuitwisbaar. Maar omdat analine vet is, loopt de geschreven tekst door naar de andere zijde van het blad, waar je de tekst dan gewoon kunt aflezen.

Op pagina 28 trok Goedertier voor de titel C. Coquilhat een duidelijk streepje. De bijhorende tekst gaat over het monument van Coquilhat in het Koning Albert Park te Antwerpen. Coquilhat nam onder Leopold II deel aan de exploratie van Congo en werd er in 1890, op het einde van zijn leven, gouverneur. In 1934 ‘heerste’ koning Albert I nog altijd over dit gebied. Het Koning Albert Park is vernoemd naar dezelfde vorst.

Potloodpuntjes Antwerps stadsplan: p. 28 (foto genomen door I. Lasters ism Chris Noppe)

Andere potloodstreepjes duiden Koning Albert Park, Congo en nogmaals Koning Albert Park aan.

De reden waarom Arsène het woordje ‘Congo’ aanduidt wordt duidelijk wanneer we de moord op Joanna Van Calck nog eens onder de loep nemen: Acht dagen na het misdrijf op Joanna, op 15 februari om 16 uur, ontdekten twee koetsiers langs de Médoristraat (de vroegere Grote Blindenstraat) in Laken, een pakket van krantenpapier met de laarzen van Joanna. Het pakket lag in een sparrenbos in de nieuwe koloniale tuin, genaamd Jardin du Roi.

Podcast Mysterieus België

Podcast Ware Misdaad