De Finisterrae-kerk te Brussel

Volgens de AMDG-brief moest het losgeld van de Sint-Laurentiuskerk in Antwerpen ‘tot meerdere eer van God’ overgebracht worden naar de Finisterrae-kerk in Brussel.

In de vijftiende eeuw werd een kleine kapel opgericht aan de rand van het stadscentrum. Vanwege die ligging zou de kapel ‘Sancta Maria Finis Terrae’ genoemd zijn, want voor de stedelingen was dit gebied inderdaad ‘het einde van de wereld’.

De gewelven van de huidige Finisterraekerk zijn bekleed met sterren, die naar de Hemelgodin Maria  verwijzen. In de beeldende kunst vinden we haar terug met een blauwe of witte mantel, bekleed met sterren, edelstenen en goud. De iconografie van Maria komt voort uit de Openbaring van Johannes (12:1): ‘een vrouw, met de zon bekleed, met de maan onder haar voeten en een krans van twaalf sterren op haar hoofd’. 

De symbolische uitstraling van de Finisterrae-kerk past perfect in het project van Arsène Goedertier. De kerk was letterlijk naar het einde van de wereld vernoemd. Zou hier in zijn fantasie het Laatste Oordeel plaatsvinden? In zijn AMDG-brief plaatst Goedertier de naam van de kerk tussen twee kruisjes: ‘Rév† Curé de l’Eglise du Finistère à Bruxelles†’. Rev† is de afkorting van ‘Révérend’ (Eerwaarde), maar is evengoed de Bijbelse afkorting van ‘Révélation’ (Openbaring).  We lezen dan de twee gekruiste woorden als: ‘de Openbaring† … te Brussel†’.

Jarenlang brak ik er mijn hoofd over waarom Arsène het door God gelouterd goud naar deze kerk liet zenden. 

Tot ik onlangs de derde en strafste Openbaring van Arsène Goedertier ontrafelde. De Brusselse Finisterrae-kerk  bleek voor Goedertier een geheim in zich te dragen dat zijn 'ultieme opdracht' concretiseerde.

De postbus-code

In 2001 beschreef ik in mijn boek: ‘Het geheim van de Rechtvaardige Rechters, een koningsgeschenk’, hoe Arsène Goedertier de locaties waar hij zijn afpersingsbrieven postte zorgvuldig uitkoos, met de bedoeling een code te creëren.

Diegene die de code wou kraken, moest deze postbusadressen op de landkaart uitstippen, en hier het adres van het losgeld aan toevoegen.

Door het uitstippen van het postkantoor in Gent stelde ik destijds ook vast dat, de lijn die de Sint-Baafskathedraal (vertrekpunt van De Rechtvaardige Rechters) met de koninklijke crypte (aankomst van De Rechtvaardige Rechters) verbond, over de Wegvoeringsstraat te Wetteren (adres Goedertier) liep.

Pas na de analyse van de verdwijningszaak ‘Kreglinger' (11/11/1931) ben ik dieper doorgedrongen tot de achtergrond van de ‘postbus-code’. Nu pas ben ik tot het besef gekomen op welke manier ‘de uitverkoren engel Arsène Goedertier' de ‘Goddelijke’ kruising boven de crypte van Laken heeft ontdekt.

Na de analyse van de Kerstmismoord (25/12/1930) te Wetteren, kwam ik tot de constatatie dat zijn laatste lijn over de Wegvoeringsstraat een veel dieperliggende betekenis in zich droeg. Ze maakte deel uit van de derde Openbaring van Arsène Goedertier. Een openbaring die nog veel straffer is dan de twee voorgaande revelaties.

De tweede openbaring vestigde zijn aandacht op de koninklijke crypte. Pas na de derde openbaring stond het voor Arsène vast welke taak voor hem was weggelegd.

Tijdens mijn lezing op 18 oktober zal ik deze fantastische openbaring uiteenzetten.

De tweede Openbaring van Arsène Goedertier

Robert Kreglinger verdween spoorloos, op Wapenstilstandsdag 1931. Om kwart voor zeven vertrok hij naar de Haachtsesteenweg in Brussel om er te dineren met zijn moeder, maar hij kwam nooit aan. Arsène Goedertier bijt zich vast in dit dossier. Hij komt er als eerste achter dat de vermiste voor het laatst werd gezien aan de toenmalige brug over de Rupel in Boom. Mogelijk was hij met zijn auto in het kanaal gereden. Wekenlang zoekt Goedertier daar met zijn eigen wagen naar een spoor.

Zijn onderzoek naar de moordenaar van Joanna Van Calck, 25 jaar eerder, stond in het licht van een hoger doel. Door de hemelse boodschappen die hij toen kreeg, en in de jaren nadien, werd hij in kennis gesteld van het Konings Geheim der Geheimen. Na het beslechten van de eindstrijd, wacht hij op signalen die de Dag des Oordeels aankondigen. Er staat hem immers nog een taak te wachten. Telkens zich belangrijke nieuwsfeiten voordoen, volgt hij die belangstellend. Het Kerstmisdrama in zijn eigen gemeente, een geheimzinnige verdwijning op Wapenstilstandsdag. Hij heeft er zich zodanig in verdiept dat mensen uit zijn nabije omgeving er jaren later nog over spreken.

Een buurman getuigt over Arsène Goedertier: 'Steeds met iets bezig, knutselen, rekenen, zoeken, proberen, enz.'

Drie maanden na de verdwijning van Kreglinger, op 13 februari 1932 vindt men in de Willebroeksevaart ter hoogte van de ‘Royal Yachting Club’ een lijk dat al een drietal maanden in het water ligt. Men vraagt zich af of het hier over de vermiste Kreglinger gaat. Men brengt het lijk over naar het dodenhuis in het kerkhof van Laken.

Het is niet duidelijk hoelang het duurde vooraleer men tot de constatatie kwam dat het niet om de verdwenen Robert Kreglinger ging. Mogelijk werd de aandacht van Goedertier getrokken door deze nieuwe ontwikkeling: het lijk werd immers uit de Willebroekse vaart gevist, aan de bergplaats van de Royal Yachting Club. Het woord ‘Royal’ springt in het oog en al ging het uiteindelijk niet om Kreglinger, 

volgens de leer van het religieus determinisme is de vrije wil ondergeschikt aan de wetten van de Allerhoogste en mag je ervan uitgaan dat God alles en iedereen op je pad stuurt met een welomschreven bedoeling, of met de intentie een bepaalde boodschap mee te geven.

Past Goedertier op deze gegevens de methode van Louis Frank toe, dan valt er iets op: Verbind je de plek waar Kreglinger vertrok (Huidevettersstraat 35) met de plek waar hij werd teruggevonden (Royal Yachting Club), dan krijg je een lijn die iets verder exact over zijn huis in de Haachtsesteenweg 231 in Schaarbeek loopt. Doe je dit over met de Huidevettersstraat 35 en het dodenhuis in Laken (waar het lijk naartoe werd gebracht), dan krijg je een lijn die over het gerechtshof in Antwerpen en de koninklijke crypte in Laken loopt. Trek je deze lijn door naar het zuiden, dan zet ze haar weg voort over het gerechtshof in Brussel. 

In april 1934 steelt Arsène De Rechtvaardige Rechters.

Op 17 december 1932 komt dan weer het bericht dat Kreglinger zou begraven zijn op Linkeroever. Een maand later wordt de plaats gepreciseerd: ‘het Vlaamsch Hoofd te Antwerpen’. Als Arsène hier nu dezelfde methode toepast en de Huidevettersstraat verbindt met Sint-Anna, valt het volgende op: deze lijn loopt van Sint-Anna, via de Antwerpse Zwaluwstraat en de Huidevettersstraat, naar de Hoge Weg 84-86 te Borgerhout. Daar vond in het najaar van 1906, vlakbij de Sint-Jan de Doperkerk de Mariaverschijning zonder benen plaats.

In april 1934 steelt Arsène eveneens de grisaille Sint-Jan de Doper.

Vervolgens ligt de weg open om de kerk, waar ‘Maria zonder benen’ verscheen, te verbinden met de kerk waar ‘Joanna zonder benen’ werd teruggevonden.

 De kruising boven de koninklijke crypte van Laken wordt een feit.

De openbaring van de koninklijke begraafplaats betekent nog niet dat hij weet wat hem nu te doen staat. Naarstig gaat hij op zoek naar tekenen die hem kunnen vertellen waarom dit koninklijk graf aan hem wordt gereveleerd.